Over het prentenkabinet

Wat is een prentenkabinet?

Luister naar het gesprek met Raf Coorevits over ‘Wat is een prentenkabinet?’ en zijn ervaringen met de prentenkabinetten van Wenen, Amsterdam, Antwerpen, Brussel, Haarlem, Madrid en Dresden.  luister hier

Introductie

Raf Coorevits: “De term ‘prentenkabinet’ is mij zeer dierbaar. Een bezoek aan deze magische plaats raad ik elke kunstliefhebber aan. Het roept bij mij een wereld op van stilte, respect, verwachting, zorg en aandacht. De pedel van dienst ontdoet je van overjas, boekentas en schrijfstiften en vraagt plaats te nemen aan een lange tafel. Een kleine standaard en een paar velletjes papier en potlood liggen voor jou al klaar. Intussen heb je al geraden dat dit de voorloper moet zijn van het latere museum, dat in Dresden Kupferstich-Kabinett heet en dat in Frankrijk als ‘Cabinet de Curiosités’ is begonnen. De Parijse Bibliothèque nationale de France bezit meer dan 6 miljoen bladen en het Kupferstich-Kabinett van Dresden (1720) is een van de oudst gekende prentenkabinetten ter wereld. Merkwaardig hierbij is het feit dat de verzamelde bladen nooit lang hun kaften verlaten. Te lang blootstellen aan te veel licht is schadelijk en men kan alleen hopen dat ze af en toe worden tentoongesteld. In het Haarlemse Teylers Museum is dit een lovenswaardige gewoonte. Het aanraken van een blad gebeurt met witte handschoenen en het directe contact met jouw favoriete artiest is een unieke ervaring. Wat dus op papier of perkament is gemaakt, hoort thuis in een modern prentenkabinet en men maakt er onderscheid tussen een ‘tekening’ of ‘schets’ en een ‘prent’ of ‘print’. Alles wat dus getekend of gedrukt is op papier, is hier welkom. Als men over beide spreekt, gebruikt men het woord ‘bladen’.”

Over de opstart

Raf Coorevits: “Op atelier stapelden de losse bladen zich onheilspellend op. Wij beseften dat er IETS moest gebeuren. En het gebeurde onverwacht snel met de opstart van deze website. Ik dacht onmiddellijk aan een bescheiden prentenkabinet. De zorg om het behoud van alles wat met papier te maken heeft, was toch een van de doelstellingen van de eerste kabinetten. En dat zinde ons. Maar ook de naam sprak ons direct aan. Dit impliceert natuurlijk ook de verplichting om te werken aan de nazorg, de rangschikking, het fixeren, het in passe-partout steken en opbergen van de bladen. Het laat ons meteen ook toe om de aandacht te vestigen op de blijvende waarde van het tekenen met klassieke materialen op klein formaat. Dit is ook al langer onze zorg. U weet ook wel dat medio vorige eeuw het formaat van tekeningen en prenten drastisch toenam. Maar ook de nieuwe tekenmaterialen stelden andere eisen: de viltstift, de ballpoint, de computer, de collage, de fotografische toepassingen en het materiaal waarop men tekent. Men maakt zelfs geen onderscheid meer tussen schilderijen en tekeningen en voor wij het beseffen verliezen prent en tekening, maar ook het boek, hun eigen karakter. Het besef hieraan iets te kunnen doen op kleine schaal, gaf ons de moed om eraan te beginnen.”

Bienvenue / welcome

Vous trouverez l’introduction en français → ici
You’ll find the introduction in English → here

 

 

 

© rafcoorevits.be – ikwashier.live